I cannot express it;
but surely you and everybody have a notion that there is or should be an existence of yours beyond you.
What were the use of my creation, if I were entirely contained here?
My great miseries in this world have been Heathcliff’s miseries, and I watched and felt each from the beginning:
my great thought in living is himself.

E. Bronte "Wuthering heights"

I can never read all the books I want;
I can never be all the people I want and live all the lives I want.
I can never train myself in all the skills I want.
And why do I want?
I want to live and feel all the shades, tones and variations of mental and physical experience possible in life.
And I am horribly limited.

Sylvia Plath

He's more myself than I am.
Whatever our souls are made of,
his and mine are the same.

― Emily Brontë, Wuthering Heights

Dear wondrouslysentient people,
I want to wish all of you and every single one of you
the strength to make all your dreams come true,
tones of faith,
tones of tones of warmth,
and the most of all,
don't close yourselves in cages of fears.

sweet dreams.

milego sluchania i licze na pomoc w doborze repertuaru na zajecia :)
//
enjoy my cover and please help me with chosing the proper songs for my classes :)

Rewolucja musi nadejść. Musi rozerwać obolałe płuca. Te płuca duszą się, wyciskają z ciała mokre krople, które chcą wyciekać, a wiedzą, że im nie wolno.
Jak przekreślić wszystko?
A może wyrzut sumienia jest niewłaściwy, skoro dysonans ubolewającej jednoznacznie wskazuje na maskę, której kilkunastoletnie noszenie odcisnęło blizny, których ona nie może (a może nie chce?) się pozbyć.
Nie dam rady, jestem za słaba na uprawianie hipokryzji.

Słowa bledną na papierze
Gdzieś w oddali rozpływasz się Ty.
Mariaż myśli i emocji
tuli mnie dziś.

Nie wyjdę z łóżka przed połudnem
Obejmie mnie ramię własnych wizji
Myśli przypłyną znów
odcisną mą dłonią smutek tęsknoty
gnieżdzący się w otchłani papieru
By wciąż blednąć i powracać w sile.

Nie odpychaj tak okrutnie
Nie szydź tak dotkliwie.
Przysiądź do mnie, zdejmij maskę,
ja rozedrę czerń
okalającą me nagie ramiona.
Pękające szkło,
odurz się zapachem, nad nim unoszącym.
Nagi, bezbronny.

Parasole płaszcze, wstążki,
Tańczą w rytm samby w ten dzień.
Ona biegnie boso, bezbronnie tak.
Deszcz tuli jej nagie ramiona,
na które opadają jej kręcone włosy.
Chce czuć, chce biec, prawdziwiej, dotkliwiej.

Kochaj się ze mną czule w deszczu,
pośród błota, wilgoci i zapachu liści.

And if you're still breathing, you're the lucky ones
'Cause most of us are heaving through corrupted lungs.

Daughter Youth

Richard Hamilton

"The Citizen" 

1981-1983

"You don’t need to be perfect to inspire others. Let people get inspired by how you deal with your imperfection."

Wilson Kanadi

Pragnę być tym, czym byłam,
Zanim łóżko i zanim nóż,
Agrafa ozdobna i maść
Ujęły mnie jak w nawias;
Chcę koni płynących na wietrze,
Miejsca i czasu poza umysłem.
_______

What I want back is what I was
Before the bed, before the knife,
Before the brooch-pin and the salve
Fixed me in this parenthesis;
Horses fluent in the wind,
A place, a time gone out of mind.

Sylvia Plath