Żyję przygnębiony niepokojem,
Po co starałem się nadaremnie?
Na co mi wszystkie nauki,
Skoro i bez tego wszystko jest jasne.
Dziecko walki dobra i zła
I śmierć sterczy jak kość na zewnątrz.
Jedynie złote kopuły
Potajemnie wciąż ogrzewają duszę.
Z gąszczu życia wejdę do świątyni
Czyż to nie tak podróżnik, gdy wybłaga u Boga,
ujrzy gwiazdę na niebie,
by znowu wejść na drogę.


Tatiana Jesieniewa w przekładzie Ludmiły Miszta i Michała Panaisuka
z broszury do spektaklu "Jeszua" Krzysztofa Knurka