still alive who you love

so I’m ridding all your stories
what I know, what it is, is pouring – wire it up!

you’re breaking your ground

Zaraz Wracam
Wracam Zaraz
Wraz.
Marazm.

Muse is shouting to me

COME
JOIN THE RIGHT SIDE


The act of creation is about to begin.

czuje się
jak kawa,
zbyt grubo zmielona,
źle ubita,
przelewająca się

byle jak
szybko

bez smaku.

Magia istnieje.

Myśli spowite mgłą marzeń
Zespawane z podświadomością

Mówią do mnie
szeptem.

Przybądź.

To banalna prawda, że każda nowa osoba, sytuacja i cierpienie prowadzą Cię dalej w poznaniu siebie. I nie ma znaczenia, czy płaczesz, czy skaczesz z radości, wszystko sprowadza się do pełnego samopoznania.

Z którego musi zrodzić się coś.

COŚ.

I'm up in the woods
I'm down on my mind
I'm building a still
to slow down the time.

ohhhhhhh I will never stop listening to this song.

Przyziemność.
Przy ziemność.

Górnolotność.
Górno lotność.

Górno lotność przy ziemności.


Lotność ponad ziemnością.

THIS IS NOT A WORLD FOR DREAMERS

 

I irrigate illusions
Then let them grow
How can I pacify myself?
And let go
And I run wild to see
Who I turned out to be

[...]

But it was too cold
In my world 

how unconscious am I

Lost my grip and my vision gone dull

Kundera Nieśmiertlelność

5 senses

Have you ever considered losing one of them?

Tak, idę z Wami, choć wiem, że sprawiam wrażenie nieobecnej.
Moje myśli płyną, spójrz - tutaj jest jedna, tam druga, widzisz?

Another step in my trip.
I am leaving to Vienna today.
I am going to meet Jesse and Celine from Before Sunrise feelings about this city.

Hopefully, I will also collect some thoughts to  c r e a t e .
Because you need to travel o compose yourself.

Hello dreams,
hello thoughts.

I've missed you.

Wydarzyła mi uspokojenie ta chwila
i kamień odwalić od tajemnic
i kamień odwalony ucałować
i zajrzeć w jaskinie moje tajemnice

Cicho jest niepomiernie i mężność
w domostwach moich kościach
w krąg obiegły mnie dziwne zwierzęta
tańce wolne odprawiać radosność

Nieprzebrana jest chwila wiersza łaska
która mi skinąć bym w sobie popadł
i tam ujrzanym więcej nie płakał
i podziękował weselnym raz płomieniem

i wyszedłem na łąki


E.Stachura Uspokojenie

odgarniając włosy

delikatnie

okruchy opadają

tak naturalnie

złowieszczo

zarazem

Wsłuchuj się w ciszę,
kontempluj każdy dźwięk
dochodzący do Twojej duszy.

Oddawaj się bezgranicznemu stanowi poruszenia.
Niech twe myśli płyną swobodnie,
tworząc najprawdziwszy obraz,
wolny od niepożądanych zakłóceń.

I can't even find any appropriate word to describe how wonderful my life is now. It's enough that my body expresses everything. I can feel it by gaining energy back from people I meet. They smile. Without a reason. It is an amazing time. I know what I am doing, I am doing it right, I understand some things that happened. I know the reason they happened. I don't know what will happen tommorow, but I will take it. Now I really started to understand a secret about energy sharing. I feel things that happen to me even before. It's all about to listen to your soul, and heart. They lead you. So freely.

Sometimes I wish I could
read my dreams.
Line by line.
Word by word.
Picture by picture.

But then I realize
I don't need any special knowledge
to understand them.


The only thing that counts,
is that I feel them,
because they are
the perfect connection.

First step in the begining of my design adventure is made. I feel very well recently, so peaceful, complete with myself. This is the perfect moment for me to rise, to shout, to express what I want to. The beginning is just gaining some technical abilities, hopefully in 3 months I will be able to put something interesting here. Stay in touch.

And it feels like I am just too close to love you
There's nothing I can really say
I can't lie no more, I can't hide no more
Got to be true to myself
And it feels like I am just too close to love you
So I'll be on my way

You've given me more that I can return
Yet there's oh so much that you deserve


sounds fammiliar

Imagine if you can
what it is like to have no posessions at all.
Nothing.
Very few people are able to imagine such a thing, to have nothing at all.
Well let us, you and I, try to imagine something a hundred times harder.
Not just to have nothing at all, but when there was nothing at all.
The very beginning of time.
The dawn of history.
Page one.
Nothing at all.
The earth itself with out form, and void.
Only an emptyness, formless, a dark endless waste of water.
No living thing, no plant or tree, no bird or animal.
Nothing.
This is before people.
Before anything at all.
A void.
Sitting silent.
Still.
And then...

Nothing.


Lemon Jelly Page One

We can leave it all behind
This dance will keep us cold
This dance will let you know

It's all in your mind
Take your chance and turn around

I don't want to judge
What's in your heart
But if you're not ready for love
How can you be ready for life?

So let's love fully
And let's love loud
Let's love now
'Cause soon enough we'll die

Chance and chance alone has a message for us. Everything that occurs out of necessity, everything expected, repeated day in and day out is mute. Only chance can speak to us. We read its message much as gypsies read the images made by coffee grounds at the bottom of a cup...

Necessity knows no magic formulae -- they are all left to chance. If a love is to be unforgettable, fortuities must immediately start fluttering down to it like birds to Francis of Assisi's shoulders.


Milan Kundera The Unbearable Lightness of Being

Find what you love and let it kill you.

Bukowski

Warszawa.
Rozdział trzeci.
____

Nie rozumiem.
Błądzę.
Dalej nie rozumiem.
Poszukuję.
I wciąż nie rozumiem.

Stachura

Oh Florence, I would love to meet U

Seems that I have been held, in some dreaming state
A tourist in the waking world, never quite awake
No kiss, no gentle word could wake me from this slumber
Until I realize that it was you who held me under

Felt it in my fist, in my feet, in the hollows of my eyelids
Shaking through my skull, through my spine and down through my ribs

No more dreaming of the dead as if death itself was undone
No more calling like a crow for a boy, for a body in the garden
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love, so in love
No more dreaming like a girl so in love with the wrong world

And I could hear the thunder and see the lightning crack
All around the world was waking, I never could go back
Cos all the walls of dreaming, they were torn right open
And finally it seemed that the spell was broken

And all my bones began to shake, my eyes flew open
And all my bones began to shake, my eyes flew open

Oh, I feel so ALIVE.

To connect, 

to share, 

to dream.

Stronger than ever.

 

So, we're both dreamers.

You exist for your own delight

If you feel you are gifted
Then open up to above.

You want to stay true with
the voice deep inside you
Art-is the answer.


Catti Brandelius
Oslo 2012, Kunstindustrimuseet

Czasami chciałabym żyć w tej
błogiej nieświadomości,
jednak wydaje mi sie, że osiągnięcie
świadomej błogości 
jest o wiele cenniejsze.

Jestem inna, przeklęta, wybrana.

blank canvas

Give me that slow knowing smile.

There are moments in our lives when we find ourselves at a crossroads; afraid, confused, without a roadmap. The choices we make in those moments will define us for the rest of our days. Of course, when faced with the unknown, most of us prefer to turn around and go back. But once in a while people push onto something better. Something found just beyond the pain of going it alone, and just beyond the bravery and courage it takes to let someone in, or to give someone a second chance. Something beyond the quiet persistence of a dream. Because it's only when you're tested that you discover who you truly are. And it's only when you're tested that you discover who you can be. The person you want to be does exist, somewhere on the other side of hard work, faith and belief. And beyond the heartache and fear of what lies ahead

One Tree Hill

Nagle zapragnęła pisać. Liczyła na to, że pisanie uwolni jej duszę, pomoże jej się wznieść wyżej i wyżej, z dala od porzucania marzeń i temperowania wrażliwego postrzegania świata. Tego dnia oburzyła się, gdy przeczytała stwierdzenie "if you want to achieve happiness - lower your demands". Potworne tchórzostwo, bzdeta napisania z myślą o zrezygnowanych ludziach.
Choćbym miała skonać, nie zrezygnuję z moich marzeń.

//

"- Why have you taken this job?
- I like designing houses. (...)
- But why do you make fun of it? Why not do something you believe in, which is true inside yourself?
- Then I'd be idle. What about you?
- I try to busy myself with things I believe in. To live in line with some form of truth.
- How do you know which is right?
- People feel what is true and what is right. We fail, but I think we should strive for spiritual perfection."


Bergman The passion of Anna

Otumaniona swoimi myślami, impulsywnie wstała, rozerwała blok leżący naprzeciw, który patrzył na nią gniewnie od paru dni, chwyciła pierwszy pędzel, czerwoną farbę i zaczęła mazać. Tak, dosłownie mazać. Gdy próbowała wyrazić swe myśli, przypomniała sobie, że brak jej techniki, więc zaciapała to, co próbowała namalować. Ciapała, ciapała, aż poczuła ulgę.
Chce przelać swe rozgoryczenie na papier, chce ukarać go za swoje cierpienie, chce uwolnić swoje myśli, by pozwoliły jej oddychać.
Chce odseparować jej okupioną cieżarem odczuwania duszę od resztek slońca, które się w niej gnieżdżą. Chce by cierpiąca część jej duszy znalazła się na papierze i oddychała niezależnie, podczas gdy jej ciało odnajdzie okruszki slońca i odważy się na to, do czego po cichu wzdycha i marzy.

Musiałam zrobić przerwę w blogowaniu, bo czułam, że przestałam przekazywać to, co chciałabym aby się tu znalazło.
Nawet nie wiecie jak ucieszyły mnie pytania o niego. Budującym jest fakt, że ktoś odczuwa i dąży do budowania swojego własnego magicznego świata. Świata marzeń i głębszego odczuwania.

Te dwa tygodnie absencji były dla mnie niezwykle urodzajne duchowo, nigdy w życiu nie czułam się mocniejsza i bardziej zgodna z moim wewnętrznym ja niż teraz, więc wracam ze świeżymi refleksjami.

I was thinking...
For me it's better I don't
romanticize things as much anymore.
I was suffering so much all the time.
I still have lots of dreams, but they're
not in regard to my love life.
It doesn't make me sad,
it's just the way it is.

Is that why you're in a relationship
with somebody who's...
never around?

Yes, obviously, I can't deal with
the day to day life of a relationship.
Yeah, we have, you know,
this exciting time together
and then he leaves and I miss him,
but at least I'm not dying inside.
When someone is always
around me, I'm like suffocating!

No, wait, you just said that
you need to love and be loved...

Yeah, but when I do,
it quickly makes me nauseous!
It's a disaster...
I mean, I'm really happy
only when I'm on my own.
Even being alone...
it's better than...
sitting next to a lover
and feeling lonely.
It's not so easy for me to be a romantic.
You start off that way, and,
after you've been
screwed over a few times...
You... you forget about all your
delusional ideas, and you
just take what comes into your life.
That's not even true, I haven't been...
screwed over, I've just had too many...
bla relationship. They weren't mean,
they cared for me, but...
they were no real...
connection, or excitement.
At least, not from my side.

//

You know...
it's not even that, I was...
I was fine.
Until I read your fucking book!
It stirred shit out from you,
It reminded me how...
genuinely romantic I was,
how I had so much hope in things and...
now it's like...
I don't believe in anything
that relates to love,
I don't feel things for people anymore.
In a way...
I put all my romanticism
into that one night
and I was never able
to feel all this again.
Like...
somehow this night took
things away from me and...
I expressed them to you and
you took them with you!
It made me feel cold,
like if love wasn't for me!


//


Before Sunset

Again,
I heard I am so much like her, or she is so much like me.
Is that so?

xx

Chloe

Btw, did I ever mention how deeply I fell in love with this movie? It's so simple, and so magical at once.

Jestem może bledsza, trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca. Lecz widać można żyć 

 

bez 

powietrza.

/ Well, you know what it's like when you first sleep with someone you don't know?
It's... you, like, become this blank canvas and it gives you an opportunity to project onto that canvas who you want to be. That's what's interesting because everybody does that.
Well, what happens is while you're projecting who you want to be... this gap opens up between who you want to be and who you really are. And in that gap, it shows you what's stopping you becoming who you want to be./

Weekend, 2011

Photo: we<3it

spokoju z mojego okna

domu

mojego

nareszcie

W śnie gdy popadam w histeryczny płacz,
pełen bezradności,
bezsensu.

Budzę się z zaschniętymi łzami na policzkach.
Dumna.

Rozbita.

Boję się tego świata, tej cywilizacji i wszystkiego co ze sobą niesie.
Nie wiem dokąd zmierzamy i jak mam się w tym odnaleźć.

To już nawet nie jest kwestia czego ja chcę od życia.
Ani tego, że mój strach owija każdą dziedzinę mej egzystencji.

Czasami nie pamiętam.
Czasami zapominam.
Czasami zbyt przesadnie szukam.
I zapominam.
Gubię myśli, potem je odnajduję,
zaktualizowane zaczynają tworzyć spójną całość.

Zawsze jednak muszę do nich wracać,
pamiętając,
skąd przyszłam
i jak zaczęłam.

subconsciously connected

Kundera, Śmieszne miłości

On.
Doskonale wie, jak liczę się z jego zdaniem.
Nieświadomie wpływa na wiele moich decyzji.
Zbyt często sprawia, że otulam się płaszczem łez.
Jednocześnie jest mym oparciem w chwilach gdy nikt nie jest w stanie powiedzieć nic wartościowego.
Wreszcie,
ON
dodał mi skrzydeł po tak długim okresie pasywności.

Ojciec.

Uwaga,
nadchodzę w pełnym blasku, już po wakacjach. Pracowitych, kreatywnych wakacjach.

Rozgoryczenie uwalnia moje myśli, pozwala im, nieco frywolnie, płynąć w stronę upragnionego portu, gdzie ideały swobodnie dryfują niczym kra podczas wiosennych roztopów. Bez kompleksów, śmiało pokonuje wiążące je ograniczenia i wyzwala się, by wreszcie zniknąć pod działaniem naturalnej kolei losu.

Przeżyć życie w zgodzie ze swoimi ideałami, nawet za cenę nagości. Taki rodzaj nagości nie krępuje, wręcz przeciwnie. Jest to nagość w pełni wyzwolona z ograniczeń i sztucznych dodatków. Nagość nieujmująca, a wzbogacająca. Nagość powszechnie nieakceptowana, unikana. Jej swobodny byt wyzwala w pełni.

Przypominać sobie przeszłość, nosić ją zawsze przy sobie jest być może koniecznym warunkiem zachowania, jak to się mówi, integralności swojego ja. Po to, by owo ja nie zwęziło się, zachowało swoją objętość, należy podlewać wspomnienia niczym kwiaty w doniczce, i to podlewanie wymaga regularnych kontaktów ze świadkami przyszłości (...)


Kundera "Tożsamość"

weno,
spłyń na me ramiona,
pokonaj lęki tkwiące we mnie.
pozwól mi tworzyć,
pozwól mi znaleźć swój czas, swoje miejsce.

a perfekcjonizm dalej zrobi swoje.

 Milan Kundera "Powolność"

Perfekcjonizm
Indywidualizm
Idealizm

trzy cechy niszczące i budujące mój świat zarazem

 

another nightmare

so realistic

can't let go

zastanawiam się jak duża hipokryzją z mojej strony są oczekiwania wobec osób aby były aktywne, "głębokie", motywujące i niezwykłe, przy swojej, niewątpliwej niedoskonałości, pasywności i przeciętności?

czymże właściwie jest wyjątkowość?

dlaczego wszystko tak pięknie
i realistycznie brzmi w                     t  e  o  r  i  i
a tak przerażająco
trudne jest do wdrożenia w praktyce?

cóż za blokadę noszę w sobie
która nie pozwala mi realizować swoich myśli i pragnień?

jakie kroki uczynić?
jak się wyzwolić i zacząć odpowiadać w pełni za swoje działania
a nie pozostawać chorągiewką, która zgodnie z wiatrem sposobności toczy swoje życie?


skąd czerpać siłę i motywację?



gdy ja tak bardzo chcę poradzić sobie sama.

jest kilka rzeczy które nie dają mi spać spokojnie (...)

drugą jestem ja sama
moja droga w życiu
moja rezygnacja z marzeń
albo podjecie walki
walki z własnymi słabościami i kompleksami
na drodze ku perfekcji

ku perfekcyjnej syntezie moich marzeń

inżynierskiego zmysłu 

i artystycznego poczucia estetyki

Moje ciało drży,
odwieczna walka trwa.
Nie mam już broni,
która mogłaby ją zakończyć.
Zniszczyć wszystko to,
co nie pozwala mi żyć.

unknown.

i always wonder you you have the answer this unknown this unknown keep us together bring us closer this unknown i was looking for you always see what's done i only see whats gone this unknown keep us together bring us closer this unknown this unknown keep us together bring us closer this unknown i was looking for keep us together bring us closer this unknown this unknown this unknown i was looking for keep us together bring us closer i always wonder you have the answer this unknown this unknown this unknown keep us together bring us closer this unknown this unknown this unknown this unknown this unknown this unknown

Jestem zmęczona Warszawą.
Jestem zmęczona poranną bieganiną na tramwaj,
przepychającymi się ludźmi w metrze,
niecierpliwym oczekiwaniem na zmianę świateł na pasach.

Jestem zmęczona bezsennością,
projektami kumulującymi się z dnia na dzień,
zapchaną skrzynką mailową.

W imię czego tak pędzimy?
Ile w tym świadomości,
a ile zwierzęcego instynktu?

Każdego dnia szukam tego stanu,
stanu wyższej świadomości,
stanu kumulacji myśli
pochodzących ze strefy, przed którą uciekamy
w pędzie na metro.

Próbowała wrócić do momentu gdy jej ciało zamarło. Wielokrotnie cofała się w czasie, szukając odpowiedzi. Czekając, aż jej zmysły ożyją na nowo.


Photo: weheartit.com

te digo que vida no tengo y es por tu culpa

te dejo para siempre vida mia no te olvides
que soy hombre que existe para ti

Was it even real?

How many days have I lost?
How can I get back to the place where i started?
I am outside the house trying to find my way in,
But it's locked (...) and I've lost the key. (...)
And if I dare to go inside I wonder will I ever be able to find my way out?
If I could go back to the beginning, I could start it over again.
I could go line by line. (...)
I could try to make it...better.

Proof 2005

nie pragnę

osiągam cudowny
a jakże przytłaczający odpowiedzialnością
błogostan

pustostan

halucynogennym fałszem otulony

You got the mind like a child, girl,
You got to fight like a woman.
Well, I think you're so wild, girl,
Like the sun in the morning.

O iluzjo zakłamana,
O diable, co śmiejesz się z wrażliwej duszy.
O uczucie niepokonane,
O wyznanie niespisane.

(...)

Czyż to przekleństwo,
czy błogosławieństwo?

O kacie, co drwisz z mego losu,
spuść zapadnię,
bądź rozluźnij więzy.

Bym mogła odetchnąć na wieki.

Muszę coś zrobić z włosami

Muszę coś zrobić z włosami
muszę coś zrobić z oczami
bo tak mi jakoś ciemno
chociaż tak mocno czekamy
czy my się kiedyś spotkamy
ja z tobą, a ty ze mną.
Czarna woda między nami i sokole oczy
czyśmy sobie winni sami
czy świat nas zaskoczył.

Muszę coś zrobić z listami,
muszę coś zrobić z myślami
bo tak mi jakoś ciemno
chociaż tak mocno czekamy
czy my się kiedy spotkamy
ja z tobą, a ty ze mną.
Żywy ogień między nami
wielki pożar ziemi
czyśmy sobie winni sami
czyśmy wymyśleni?

Muszę coś zrobić z rankami
muszę coś zrobić z nocami
bo tak mi jakoś ciemno
chociaż tak mocno czekamy
czy my się kiedy spotkamy
ja z tobą, a ty ze mną?
Kłamstwa w nas jest coraz więcej
rzadkośmy weseli
czy nam kto zawiązał ręce
czyśmy nie dość chcieli?

Agnieszka Osiecka

With every goodbye you learn.

So you planned your garden and decorate your own soul instead of waiting for someone to bring you flowers.

I've lost a tiny part of myself
In a small walk.
I've lost a tiny part of myself
In a cafe drinking red wine.
(...)
How is it possible
To change someone's life
so much that one's
considered to be so mature
being so young at once?

How is it possible
to feel so much
after giving so little?
(...)

oczyszczanie

- Tatusiu, dlaczego ta Pani tak dużo pisze?
- Nie wiem skarbie, pewnie się uczy.
Na szczycie gór, pośród uśmiechniętych i zrelaksowanych narciarzy, w pełni słońca, gdy jesteś sam ze sobą, z dala od codziennego zgiełku, gdy zostajesz z własnymi myślami i nie chcesz od nich uciekać. Zmierzasz się z nimi w nadziei na znalezienie odpowiedzi na pytania, które w normalnych warunkach nie docierają do Twojej świadomości, gdzieś głęboko ukryte, ujawniające się w snach.

Uwielbiam ten błogi stan równowagi mojej duszy, gdy rozmyślam, oczyszczam umysł, a jednocześnie widzę więcej. Kocham dumać. Na szczycie gór. Tęsknię.

Nie-zwykła historia,
pełna niedopowiedzianych gestów,
czyni życie nie-zwyczajnym,
umożliwia tworzenie wyjątkowego,
własnego świata,

nigdy nie zostaje wyparta z myśli.

ćś

To nie był szept.
Ani krzyk.

Nieśmiały, niesłyszalny
głos mojego serca.
Pełen lęku i niepewności.

Paradoksalnie
Rewolucyjny.


Za słaby.

Tak strasznie boję się zwyczajności.
Tak strasznie boję się niespełnienia.

Sens

(...) - A jeżeli nie ma podszewki swiata?
Jeżeli drozd na gałęzi nie jest wcale znakiem
Tylko drozdem na gałęzi, jeżeli dzień i noc
Następują po sobie nie dbając o sens
I nie ma nic na ziemi, prócz tej ziemi? (...)"


Cz. Miłosz

Stealing Beauty, 1996

Gdzie przebiega granica między
koszmarem a marzeniem sennym?

Rok temu zapadłam w sen.
Katem jednak nie okazała się wiedźma,
lecz książę...

Cóż w takim razie jest w stanie mnie jeszcze pobudzić
do aktywnej egzystencji?

20

By:Czesław Miłosz

superior

E: What have I done to deserve this?
A: Nothing in particular. It's just that you always harp on your principles and drone on about how important everything is. (...) Everything centers around your ego. You can't live without feeling superior. Everything must be desperately important and meaningful. (...) I used to believe that you were right.


Ingmar Bergman, The Silence

I used think that all dreames will get their reward eventually. Now I am not so sure. This is not a world for dreamers. We tend to loose our patience and faith. We loose our ideas because of fun, money, being not comfortable with who we really are.
i won't give in. Even If it means solitude. Even If I have to devote myself totally. Dreams and ideas are worth it. They're all we've got when everything goes wrong or dissapear. Be yourself, do want you like, be a person who you really want to be. Don't play with people you care about. Tell them. Because we are creating a world based on on fear, plastic emotions and games we don't want to loose. We don't share our emotions because of fear, because of developing our strong, nondelicate face.